ظرفیت 7 میلیون تنی تولید سالانه فولاد در بخش القایی

حسام ادیب: راهکار های عبور فولاد سازان القایی از بحران/ فولاد سازان القایی در مواجهه با تهدید یا فرصت؟ حسام ادیب، رئیس هیئت مدیره گروه دانش بنیان پاترون راهکار های عبور فولاد سازان کشور از بحران را شرح داده است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت: ضمن مرور مجدد آمار تولید فولاد و وضعیت فعلی، به بررسی و تحلیل وضعیت صنعت فولاد برای فولاد سازان القایی می ‌پردازیم. ظرفیت تولید فولاد در بخش القایی، سالانه حدود ۷ میلیون تن است که با در نظر گرفتن راندمان متوسط ۷۰ درصد، میزان تولید فولاد در هر سال در این بخش حدود ۵ میلیون تن برآورد می گردد که این مقدار در بیش از ۹۰ کارخانه در اقصی نقاط کشور با بیش از ۱۸۰ دستگاه کوره القایی با متوسط ظرفیت ۱۰ تن و توان کل حدود ۷۵۰ مگاوات در حال تولید است. طبق آمار رسمی که توسط انجمن فولاد منتشر شد، در ۷ ماهه ابتدای سال ۱۴.۵ میلیون تن فولاد خام (شمش و اسلب) تولید شده که با ادامه روند فعلی تولید، می توانیم بگوییم که در سال ۱۳۹۷ حدود ۲۵ میلیون تن فولاد خام در کشور تولید خواهد شد که با در نظر گرفتن تولید فولاد سازان القایی، این مقدار بیش تر نیز خواهد بود. این مقدار تولید، شامل افزایش بیش از ۲۰ درصدی تولید بیلت کشور در سال جاری و کمتر از ۱۵ درصدی تولید اسلب نسبت به سال ۱۳۹۶ است. با وجودی که باید افزایش تولید فولاد را اتفاق خوبی در نظر گرفت، با دو اتفاق مهمی که رخ داده است، در مورد وضعیت فعلی باید محتاطانه تر برخورد کرد. همچنین براساس آمار منتشر شده توسط کامودیتی متاسفانه به دلیل رکود ساخت و ساز و عوامل دیگر، مصرف ظاهری فولاد در کشور نسبت به سال های گذشته حدود ۲۰ درصد کاهش پیدا کرده و همچنین صادرات فولاد تا اینجا حدود ۲۰ درصد افت داشته است. از این آمار می توان نتیجه گرفت که در کشور مازاد فولاد خام داریم و این یک هشدار برای صنعت فولاد کشور است. در این میان فولاد سازان القایی که توانستند در یک بازه زمانی، به خاطر افزایش قیمت ناگهانی الکترود گرافیتی و جذابیت صادرات برای فولاد سازان بزرگ، نفس راحتی بکشند، اینک به خاطر افزایش قیمت قراضه و اثر مستقیم آن در بهای تمام شده به خاطر ناخالصی یا پرت قراضه، همچنین افزایش قیمت دلار و به تبع آن افزایش قیمت فروآلیاژ ها، تحت فشار قیمتی و ریسک ضرردهی قرار دارند. این که وضعیت فعلی چقدر به طول بیانجامد یا میزان کاهش صادرات فولاد ایران چقدر بیش تر شود مشخص نیست اما چشم انداز روشنی هم وجود ندارد. لذا بدیهی است که به خاطر مازاد عرضه و افزایش هزینه های تولید، وضعیت فولاد سازان بخصوص فولاد سازان القایی در خطر جدی قرار دارد. تعدادی از راهکارهایی که در این وضعیت می تواند تا حدی از بحران را برای فولاد سازان القایی بکاهد، به طور خلاصه عبارتند از: 1- توسعه سیستمی داخلی: مهندسی هزینه و فرایند گرایی و تولید اصولی و علمی (در این زمینه انجمن تولید کنندگان فولاد و آکادمی فولاد می توانند کمک نمایند). 2- توسعه عملیاتی داخلی: افزایش راندمان تولید و افزایش مصرف آهن اسفنجی با هدف کاهش هزینه تولید. 3- توسعه بیرونی: ادغام افقی (با فولاد سازان القایی دیگر به منظور کاهش هزینه ها و افزایش نقدینگی و هم افزایی علمی جهت بهبود راندمان)، ادغام عمودی (با کارخانجات نورد به منظور کاهش ریسک فروش و هزینه های حمل و نقل و یا ادغام با تولید کنندگان آهن اسفنجی، که کم تر محتمل است، یا تامین کنندگان قراضه) با وجود آن که تجربه های درخشانی در زمینه ادغام در ایران نداریم، اما جهت فرهنگ سازی و رعایت اصول حقوقی، انجمن تولید کنندگان فولاد می تواند در این حوزه خدمات و کمک های خوبی به بخش خصوصی نماید. بحران ها همیشه در کمین اند. کسانی پیروز و پایدارند که بتوانند تهدید ها را به فرصت تبدیل نمایند. باید دید آیا بخش خصوصی تولید فولاد ایران، مخصوصا فولاد سازان القایی با تبدیل تهدید ها به فرصت ها می توانند از بحران های جاری عبور نمایند یا خیر. زمان این را نشان خواهد داد! گرداوری شده توسط آهن اینفو چیلان ۹ دی ماه ۱۳۹۷