بهادر احرامیان، نایب ‌رئیس انجمن تولید کنندگان فولاد ایران می گوید: در شرایط فعلی داریم به سمت توقف تولید پیش می رویم.
احرامیان: باید تصمیم درست و منطقی برای معضل‌ های پیش روی صادرات اتخاذ کرد.... بهادر احرامیان، نایب ‌رئیس انجمن تولید کنندگان فولاد ایران می گوید: در شرایط فعلی داریم به سمت توقف تولید پیش می رویم. با توجه به تعهدات صادراتی که قبلا از فولاد‌سازان گرفته ‌شده است و محدودیت‌ هایی که به سبب کاهش ارزش ریال در ماه‌ های گذشته داشتیم و همچنین سیاست پیمان‌ سپاری ارزی، صادرات فولاد طی دو ماه گذشته افت پیدا کرده است. بنابراین مازاد تولید روانه بازار داخلی و افزایش عرضه موجب کاهش قیمت فولاد در روز های اخیر شد که انتظار می ‌رود دوباره در مدار صعود قرار گیرد. با این اوصاف تا زمانی که مشکلات صادرات رفع نشود، فولاد سازان با مشکلات بسیاری مواجه خواهند شد زیرا با اشباع بلند مدت بازار از محصولات فولادی، تولید مجدد معنای خود را از دست می‌ دهد. بهادر احرامیان در ادامه گفت: در حال حاضر قیمت فولاد در ایران از قیمت‌ های بازار جهانی کم تر است و مطمئناً نباید در این قیمت پایدار بماند. این در حالی است که باید بخش قابل ‌توجهی از تولیدات فولادی صادر شود اما محدودیت‌ های ایجاد شده ی داخلی و خارجی، جلوی صادرات را گرفته است. سیاست پیمان ‌سپاری ارزی از داخل کشور و عوارض 90 دلار بر تنی که افغانستان و عراق بر محصولات فولاد ایران وضع کرده از خارج، سبب شده تا محصولات در داخل بماند و فزونی محصول در داخل قیمت را پایین آورده و از طرف دیگر تولید کننده تا یک زمانی می ‌تواند انباشت کند و در مرحله بعدی اجبارا تولید را متوقف خواهد کرد. به همین دلیل است که باید تصمیم درست و منطقی برای معضل‌ های پیش روی صادرات اتخاذ کرد، در غیر این صورت با توقف تولید مواجه خواهد شد. احرامیان در مورد این مطلب که آیا نزدیکی قیمت دلار در بازار و سامانه نیما تأثیر سیاست پیمان ‌سپاری ارزی را بی ‌معنا می ‌کند یا نه، می گوید: این موضوع به ‌صورت مقطعی درست است اما با کوچک ‌ترین اتفاقات مجدداً این موازنه به هم خواهد خورد به همین دلیل تاجر نمی ‌تواند به ‌صورت لحظه‌ ای تصمیم گیرد و باید قوانین تغییر کند تا تجار بتوانند با شرایط بهتری، تصمیمات میان ‌مدت و بلند مدت خود را بگیرند. وی در ادامه ،خالص ارز فولادی ‌ها برای عرضه در نیما را کمتر از 500 میلیون دلار اعلام کرد و گفت: این رقم در شرایطی درست است که هزینه و درآمد به یک‌ میزان باشد اما در حالت فعلی با وضع تحریم‌ ها ما ناگزیر هستیم بیش از یک سال تأمین مواد اولیه داشته باشیم تا دپو برای زمان محدودیت‌ های تحریم در انبار ها باشد به همین خاطر ما برای دو سال تأمین مواد اولیه می‌ کنیم و در مقابل کسب درآمد برای یک سال است. با توجه به فزونی هزینه ‌بر درآمد این رقم درست به نظر نمی آید. گرداوری شده توسط آهن اینفو معدن نامه 2 دی 97