بررسی تولید فولاد در 9 ماهه اول سال 1403
به صورت کلی تولید فولاد امروزه یکی از مهم ترین مسائل برای صنایع مهم کشور نظیر خودروسازی، لوازم خانگی، ساختمان سازی، نفت و پتروشیمی، لوله سازی، پروفیل سازی و ... شناخته می شود. از طرفی دیگر در تابستان 1403 و همچنین اواخر سال 1402 همواره شاهد قطعی برق و گاز به عنوان مهم ترین انرژی ها در سراسر کشور بودیم و این موضوع منجر به ایجاد خسارت ها و ضررهای بسیار زیادی در صنعت فولاد و کارخانجات مختلف تولیدی آن شده است. از این رو در این مطلب قصد بررسی روند تولید فولاد در 9 ماهه اول سال 1403 به همراه تغییرات به وجود آمده در آن را داریم.
به
گزارش تحلیل گر آهن اینفو؛ صنعت فولاد نیز مانند دیگر صنایع امروزه با چالش های
قطعی انرژی های مورد نیاز خود یعنی برق و گاز قرار دارد و از این رو نگرانی ها در
مورد آن همواره در حال افزایش است. در واقع محدودیت های برق که در سراسر کشور
ایجاد شده است، به همراه چالش ها و نوساناتی که در واردات محصولات فولادی وجود
دارد، منجر به افت شدید تولید فولاد در ایران شده است.
این
محدودیت ها ضربه سنگینی را بر پیکره صنعت فولاد در کشور وارد کرده اند، به طوری که
مطابق با آخرین آماری که از سمت انجمن تولیدکنندگان فولاد کشور منتشر شده است،
تولید آهن آلات و فولاد میانی در کشور ما از فروردین ماه تا آذر ماه سال 1403،
حدود 1 میلیون تن کاهش داشته است. این موضوع برای یکی از برترین تولیدکنندگان
فولاد جهان فاجعه شناخته می شود. همچنین جالب است بدانید این کاهش تولید بیشتر
برای بخش شمش فولادی و در واقع مواد اولیه مورد نیاز تولید ورق ها و مقاطع فولادی
بوده است.
از
سوی دیگر این مسئله با بررسی دقیق تر نشان دهنده از دست رفتن بیش از 450 میلیون
دلار ارزش افزوده در اقتصاد کلی کشور می باشد. این موضوع تأثیر مستقیمی بر بیشتر
شدن ضررها و خسارات تولیدکنندگان فولاد داشته است و سبب شده تا آسیب پذیری مراحل
اولیه تولید محصولات فولادی به سبب کمبود برق افزایش یابد.
از
این رو می توان به این نتیجه رسید کاهش عمده تولید در بخش شمش فولادی، سبب رسیدن
بیشترین ضربه به واحدهای کوچک و متوسط این حوزه شده است. از طرفی دیگر در 9 ماهه
اول سال 1403 شاهد افزایش تولید آهن اسفنجی و یک مرحله پیش از شمش فولادی بوده
ایم. این موضوع نیز نشان دهنده عدم وجود تعادل در چرخه تولید فولاد می باشد. در
واقع زمانی که هیچ گونه هماهنگی میان تولیدکنندگان آهن اسفنجی و شمش فولادی وجود
نداشته باشد، منجر به عدم توازن در هر مرحله از چرخه تولید فولاد می گردد.
از طرفی دیگر در سال جاری شاهد افزایش واردات ورق های سرد با وجود ظرفیت خالی تولیدات داخل این محصولات بودیم و از این رو چالش های جدیدی در این ارتباط و رقابت پذیری تولیدکنندگان داخلی به وجود آمده است. همچنین کاهش تولید گندله سنگ آهن و بیشتر شدن میزان صادرات این محصول تنها ضرر های بیشتری را در بخش تولید آهن اسفنجی به وجود می آورد. در واقع کنترل هدفمند واردات محصولات فولادی منجر به افزایش تولید داخلی و همچنین تقاضا می گردد. کاهش تولید به معنای کاهش تقاضا برای محصولات فولادی، نبود نوسان، افزایش قیمت محصولات وارداتی، هزینه های ارزش افزوده و کاهش سوددهی اقتصاد کشور و صنایع وابسته به فولاد می گردد. از این رو در ادامه به بررسی تفاوت میان تولید سال های 1402 و 1403 برای فولاد در کشور پرداخته ایم.
حتما بخوانید : صادارت آهن آلات از صفر تا صد
مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته
تولید
محصولات فولادی در 9 ماهه سال 1403 و 1402 با یک دیگر تفاوت داشته و مقدار آن برای
هر کدام از محصولات فولادی متفاوت می باشد. به طور مثال تولید تیرآهن در مقایسه
این 9 ماهه حدود 1/3 درصد افزایش داشته است. از طرفی دیگر محصولاتی نظیر ورق گرم،
کل مقاطع تخت فولادی، آهن اسفنجی و کنسانتره سنگ آهن با درصد افزایش های مختلفی
همراه بوده اند که البته نسبت به سال گذشته ناچیز می باشد.
این
در صورتی است که تولید سایر محصولات فولادی نظیر میلگرد، نبشی، ناودانی، مقاطع
طویل فولادی، ورق های سرد، پوشش دار، بیلت و بلوم، اسلب، فولاد میانی، گندله سنگ
آهن و کل محصولات فولادی با کاهش قابل توجهی از نظر تولید همراه بوده اند. این
خسارات به ویژه در تولید مقطع میلگرد دیده می شود که نسبت به 9 ماهه ابتدایی سال
1402 حدود 7/9 درصد کاهش تولید داشته است.
در نهایت باید گفت همان طور که می دانید کاهش تولید محصولات و مقاطع فولادی در ادامه منجر به کاهش صادرات محصولات، کاهش سوددهی فولاد در اقتصاد کشور، کاهش رونق اقتصادی و در نتیجه درآمدهای ارزی ایران خواهد شد. از طرفی دیگر کاهش عرضه به دنبال این موضوع سبب افزایش قیمت ها و نجومی شدن آن ها به خصوص از نظر هزینه های تولید برای دیگر صنایع وابسته می شود.
حتما بخوانید:راهنمای کامل انبارداری آهن الات